Chaja Deen – senior adviseur pedagogische basis, onderwijs-jeugdhulp/jeugdbeleid bij Nederlands Jeugdinstituut
senior adviseur pedagogische basis, onderwijs-jeugdhulp/jeugdbeleid bij Nederlands Jeugdinstituut
Vanmiddag keek ik samen met mijn oude vader naar de Kohnstammlezing , gegeven door Merel van Vroonhoven. Een mooi, betrokken en overtuigend verhaal over de maatschappelijke waarde van onderwijs en de vitale rol van de leraar, die in de waan van alledag dreigt te verworden tot uitvoerder van methodes. I.p.v. trots te kunnen zijn op het eigen vakmanschap en dat te versterken, samen met collega’s. Want dan maak je het verschil voor al die leerlingen die het zo nodig hebben, in de juiste balans van pedagogiek en didactiek. En passend bij ieders potentie en interesse.
Dat vraagt waarderen en faciliteren van de beroepsgroep, en een beroepsvereniging die daar een belangrijke rol in speelt. (wederopstanding van Het Lerarencollectief ??) En politieke en bestuurlijke aandacht, waarbinnen de ontwikkelkracht van leraren en scholen versterkt wordt.
Mijn vader, Nathan Deen, is 93. Hij was o.a. leraar in het basisonderwijs, leraar aan de kweekschool, directeur van het Kohnstamm Instituut, studieleider bij het @Nutsseminarium voor de pedagogiek, betrokken bij Montessori- en ander vernieuwingsonderwijs en initiator van de opleiding Leerlingbegeleiding en Schooldecanaat, bijzonder hoogleraar onderwijskunde.
Hij vond het ook een mooi verhaal. M.n. door de betrokkenheid van Merel bij haar leerlingen en het pleidooi voor het belang van goed onderwijs en brede ontwikkeling. Ook het gedachtegoed van Philip Kohnstamm en Luc Stevens wat hij in het verhaal terughoorde waardeerde hij. Maar eigenlijk hoorde hij niets nieuws…
Een paar van zijn gedachten:
-Dat leraren naar methodes grijpen en het onderwijs niet meer zelf vormgeven is ook onderdeel van de tijd waarin we leven. Waarin de druk op eenzijdig presteren vanuit de samenleving komt, maar de inspectie daar al heel lang ook een rol in heeft
-toen er nog geen zelfstandige schoolbesturen waren was niet alles beter. Ook het ministerie bemoeide zich vergaand met het onderwijs
- Binnen Montessori is altijd gemengd gegroepeerd, ook om de nadelen van het leerstof-jaarklassen systeem tegen te gaan (n.a.v. vraag uit publiek)
-beteronderwijsnederland heeft niet alle punten van deze lezing bepleit, hadden eenzijdige nadruk op leren en presteren, weinig aandacht voor de pedagogiek en de brede ontwikkeling van kinderen (n.a.v. claim in vraag uit het publiek), alleen gericht op didactiek en cognitie
-We moeten het van de mensen hebben die zo gemotiveerd zijn als Merel, en inspireren tot ontwikkeling waar dat kan
En, terugkijkend, wel treurig dat het nog steeds nodig is om deze aandacht te vragen voor het belang van onderwijs, en voor het vakmanschap van leraren. De boodschap is nog steeds niet geland.
Met zijn 93 jaar is hij nog steeds scherp van geest. Hoe mooi is het om samen te kunnen kijken, in gesprek te zijn, en zo goed te voelen waar mijn onderwijshart vandaan komt. 🙏